* * *

 ulotne chwile

śnieżnobiałe cienie

zielony księżyc

i niebieskie słońce

to tylko ja

to tylko zakręcenie

to moje wiersze

które w głowie mącą

Po wielkim wybuchu

 to nie to o czym myślisz

to nie ruch firanek

nie klamka naciskana

nie cień zabłąkany

tylko rysy na ścianie

po martwym muralu

zdrapywanym palcami

aż po krwawe rany

odkryłaś dziś na nowo

że życie istnieje

że mimo końca świata

ziemia wciąż się kręci

właśnie deszcz przestał płakać

ty też już odpocznij

od zsuwania się kroplą

po szybie pamięci

ZRÓBMY TO

 moje myśli czerwone

twoje ciało białe

plus i minus

iskra

prąd

ogień

światło

życie

zróbmy to

nie bójmy się

że księżyc przebije sufit

czerwienią dopali biel

spopieli kartki kalendarza

zróbmy to

zróbmy to czego uczą nas

odwieczne prawa fizyki

i przycisk nocnej lampki

na której zachłanne myśli

zawieszają zrzuconą w pośpiechu

bieliznę

wystarczy śmiałość

wystarczy szept

wystarczy dotyk