ŚLADY

Twoje wczoraj,
to mury ze śladami powstania,
piec kaflowy, zlew w kącie pokoju,
zsiadłe mleko i ziemniak wyczerniony płomieniem,
głos z ambony, o grzechu we dwoje.

Twoje dziś,
wąskim pasmem zakreślonej przestrzeni
między Lidlem, Biedronką, Rossmannem.
Mały ktoś z drobną rączką przyklejoną do twojej.
Imię we śnie szeptane nad ranem.

Twoje jutro
to kaprys zaborczego wszechświata,
miejsce w snach, w których ktoś cię przechowa.
Ślad na drodze, po której wędrowałeś przez lata,
krzyż zwieńczony westchnieniem spiżowym.

Twoja wieczność,
to bryła, zanim czas ją utleni.
Własne miejsce na ziemi.

Tej ziemi.