wytatuowałem na jasnej skórze parkowej ławki
zaczepiłem kłódką na barierce mostu
kluczyk wrzuciłem do rzeki
nie wiedziałem że nazwali ją Styksem
odłożyłem je na dno szuflady
przykryłem stertą papierów i zdjęć
nie dbam o warstwę kurzu
choć kiedyś dbałem
ja też matowieję
**
bo czas
ma twarz i charakter oprawcy
nie każdemu okazuje litość
tak jakby się mścił za tamtą
poranioną korę
tak jakby zazdrościł
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz