MIniatury 4

Miniatury 3

Minitury 2

Miniatury

* * *

zalegają na strychu
w starym biurku i stole
listy wiersze wyznania
kurzem wzięte w niewolę

szczątki starej walizki
już odwykłej od ludzi
która tak jak te listy
śni że kiedyś się zbudzi

***

jeszcze jakieś
słowo
spojrzenie
i tyle

to nic
że świt blisko
zostań jeszcze
chwilę

***

na naszej małej scenie
kurtyna ostatnia
gasną wolno nadzieje
a wraz z nimi światła
i to słowo końcowe
w ostatniej odsłonie

przeczuwałem wiedziałem
wszystko ma swój
koniec

***

księżyc bosy
świt co rosi
ptak co śpiewa

wyzłocone
pod stopami
liście drzewa

wszystko w środku
w moim wnętrzu
wszystko we mnie

nadaremnie
chcą się wyrwać
nadaremnie

* * *

Mieszkam na drzewie.
Oszukuję ptaki.
Świat oszukuję
ptasim sercem drżącym.

Osiadam piórkiem.
Sfrunę, gdy się zjawisz,
na nagie ramię,
zanim wzrokiem strącisz.

***

słońce złote

rozwiesza ozdoby

a na włosach

bursztyny rozpuszcza

tylko wieczór

potrafi tak zrobić

rdzawy karmin

nakłada na usta

trawy też

w posłonecznym pyle

czyjeś skrzydło z trzepotem

chce wzlecieć

pierwsza myśl

że spłoszone motyle

druga że

rozchyliłaś powieki