Ktoś w pustym mieszkaniu

 

umrzeć

tego nie robi się komuś

kto przytulał się do ciebie przez lata

i mruczał nocne wyszeptanki

kto zabierał cię na spacery

po dachach i zakamarkach świata

kto świecił gwiazdą w podzięce

za codzienną miseczkę mlecznej drogi

kto przechwytywał księżycowy pył

by włosom nadać srebro kociej sierści

kto wierszami słodził kawę

i patrzył na ciebie jak na bezcenną porcelanę

której czas dodaje wartości i blasku

*

nie robi się tego

jeśli nie wiesz o czym mówię

spytaj kota

* * *

 

coś

wschodziło o zachodzie słońca

podpaliło włosy

roziskrzyło

coś

czego wcześniej

nie wywróżyły fusy w kawie

nie roztańczyły smużki nikotyny

nie wyśledziło wścibstwo nocnej lampki

coś

co uniosło cię ponad ziemię

pełną świętości ognia

i dymu

c o ś

* * *

 

ostrzegałeś

Auschwitz nie spadł

z nieba

a przecież spadł znowu

tylko niebo

się do niego

nie przyznaje