umrzeć
tego nie robi się komuś
kto przytulał się do ciebie przez lata
i mruczał nocne wyszeptanki
kto zabierał cię na spacery
po dachach i zakamarkach świata
kto świecił gwiazdą w podzięce
za codzienną miseczkę mlecznej drogi
kto przechwytywał księżycowy pył
by włosom nadać srebro kociej sierści
kto wierszami słodził kawę
i patrzył na ciebie jak na bezcenną porcelanę
której czas dodaje wartości i blasku
*
nie robi się tego
jeśli nie wiesz o czym mówię
spytaj kota
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz