Śni mi się czasem sad

 śni mi się czasem sad

obok świetlista łąka

i ten na wróble strach

co się po łące błąka

zgarbiony polny krzyż

dzwony kościelnych wież

wpycham się w takie sny

ja też

ja też

ja też

*

najpierw zanucę siebie

z nadzieją że słyszysz

drżenie warg tu wystarczy

zawsze wystarczało

potem w noc się zapatrzę

i przeczytam ciszę

litera po literze

a jest ich niemało

wiem

że to musi być trudne

kryć w oczach odbicie planet

odległych

martwych

bezludnych

jak noc bezsenna nad ranem

wiem

marzysz o perseidach

lecz droga ich wciąż daleka

rozerwę ciemność

nadlecę

jeśli mi ufasz

zaczekaj