PIOSENKA O NIEWYŚPIEWANIU

 

Nie zaśpiewam ci już, mój kochany,

wyśpiewałam, co miałam wyśpiewać,

wysłuchały balkony i drzewa,

wysłuchały latarnie  i bramy.

Lecz gdy zechcesz mnie ściągnąć myślami,

pewnie przyjdę bezwolna jak robot,

silną wolę zostawię za sobą,

siądę cicho na ławce pod drzwiami.

A piosenkę zawieszę na drzewie,

lub zostawię na kartce pod oknem.

Jeśli nawet na deszczu przemoknie,

nic strasznego nie stanie się pewnie,

byle tylko przetrwała w piosence

tamta prawda o moście spalonym.

I że dłoń wysunęła się z dłoni,

zostawiając odciski, nic więcej.

JEŚLI

 

Jeśli ptak, to wiewiórka, złote skrzydło wśród liści,

rdzawy bursztyn w ramionach gałęzi.

Jeśli noc, to gorączka, w której wszystko się przyśni,

nawet to, co snem nigdy nie będzie.

Jeśli wieczór to ławka i latarnia gazowa,

teatr świateł tańczących i cieni.

Jeśli łza, to gondola, w której przeszłość się chowa,

by odpłynąć w nieznane przestrzenie.

Jeśli świt, to śpiew ptaków, skrzykujących się w stada,

na granicy ciemności i światła.

Jeśli noc, to tęsknota, co na łóżku przysiada,

by cię snami otulić, jak matka.

Jeśli ja, to wciąż tamten, który wiersze ci czytał.

a za którym ja też tęsknię jeszcze.

Jeśli ty, to też tamta, nierozważna i dzika,

w strugach deszczu tańcząca na wietrze.

Rudbekia

 

dziś znowu mi się przyśniła

wyłoniła się z mgły

popatrz jak piękne mamy cienie

można z nich wróżyć jak z wosku

układają się w kształt kwiatów

ty Narcyz a ja Dalia

może być też Lilian i Rudbekia

albo po prostu On i Ona

nie musisz szukać podobieństw

pamiętaj że rozdziela nas mgła

rozdziela i otula

mowa kwiatów nie jest trudna

ich milczenie układa się w strofy

odpłacają pięknem krzyczą kolorami

twoje nicniemówienie moim sonetem

tak mówiła

zanim wyłączyła sen

sobie tylko znanym przyciskiem

jutro pewnie też się przyśni

być może tym razem będziemy ptakami

a jeśli nawet tylko polnymi kamykami

które nie mają żadnych imion

to będzie tak chyba najlepiej

wystarczy nam obiecana wieczność

MAŁE ŚWIŃSTEWKO (w przededniu WIELKIEGO POSTU)

 Pobudliwy, ruchliwy jak zając,

zawsze trawi go jakaś gorączka,

dziś zadziwił ją trochę pytając,

czy ma może ochotę na pączka.

Bo wiedziała, co znaczy "na misia"

(tu potrzebny mrukliwy kochanek)

albo "na ABW" (modne dzisiaj

to pukanie o szóstej nad ranem),

lub "na żabę"... Możecie mi wierzyć,

że i takie trafiają się noce,

ona leży i jemu też leży,

on coś kumka, a ona rechocze.

Ale jak to "na pączka" się robi,

to już przeszło dziewczęce pojęcie.

Zawierzyła swój los chłopakowi.

- Zaciekawiasz, no dobrze... niech będzie.

* * *

 

naciągnięty

gruby koc

nie pomaga

wciąż się śni

sen nie sen

noc nie noc

mroczne lustro

deja vu